Πριν λίγες μέρες πολλοί από εμάς έτυχε να παρακολουθήσουμε στην ελληνική τηλεόραση τις διαφημιστικές καμπάνιες δύο νέων μοντέλων κλιματιστικών μηχανημάτων, διαφορετικών κατασκευαστών, με αντίστοιχη προβολή των 4-5 κύριων χαρακτηριστικών τους. Θα πείτε, σιγά το νέο. Και όμως, υπήρχε νέο. Για πρώτη φορά, μεγάλο μέρος της καμπάνιας πατάει πάνω στη δυνατότητα χειρισμού του κλιματιστικού από μακριά, μέσω app, αφού το μηχάνημα έρχεται με κάποιο είδος WiFi module και μπορεί να συνδέεται ασύρματα με το router μας και κατ’ επέκταση με το internet. Έτσι, μπορούμε να το “βλέπουμε” στο smartphone από απόσταση και να το ανοίγουμε λίγο πριν φτάσουμε στο σπίτι. Θα πείτε – και πάλι – σιγά την εφεύρεση, οι web cameras κυκλοφορούν χρόνια τώρα. Η διαφορά βρίσκεται στο εξής: η ασύρματη δικτύωση των συσκευών και ο τηλεχειρισμός έχουν αρχίσει να επεκτείνονται σε διαρκή προϊόντα που δεν θεωρούνται συσκευές υψηλής τεχνολογίας πχ τέντες, ψυγεία, κλιματιστικά, φώτα, κλειδαριές και πολλά άλλα.
Μη φανταστείτε ότι τα κλιματιστικά στα οποία αναφερόμαστε παραπάνω είναι πολύπλοκα, πανάκριβα, με προχωρημένο σχεδιασμό ή βρίσκονται σε αυτό που λέμε high end της αγοράς. Θα λέγαμε ότι βλέπουμε τα δύο συγκεκριμένα brands συχνά στις προσφορές των πολυκαταστημάτων και είναι τοποθετημένα πιο κοντά στο low end, προσφέροντας απλά μία τίμια σχέση ποιότητας/τιμής. Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (Internet of Things, IoT) αρχίζει λοιπόν δειλά αλλά σταθερά να πλησιάζει έναν από τους κύριους σκοπούς του αρχικού σχεδιασμού του που είναι η διευκόλυνση της καθημερινότητάς μας με τον εξ αποστάσεως χειρισμό των οικιακών συσκευών που διαθέτουμε.
Για τους μη εξοικειωμένους με τη σχετική ορολογία, το IoT είναι η διασύνδεση μέσω διαδικτύου μικροϋπολογιστών που έχουν ενσωματωθεί σε συσκευές καθημερινής χρήσης, δίνοντας σε αυτές τις συσκευές τη δυνατότητα να στέλνουν και να λαμβάνουν δεδομένα. Σαν όρος ειπώθηκε μάλλον πρώτη φορά το 1999 από τον Kevin Ashton του MIT, σε μία παρουσίαση στην P&G για τη βελτίωση των διαδικασιών της εφοδιαστικής αλυσίδας. Περίπου μία δεκαετία αργότερα, κάπου μεταξύ 2008 και 2009, υπολογίζεται ότι γεννήθηκε το IoT που ξέρουμε σήμερα επειδή – όπως μας λέει η Cisco – σε αυτό το χρονικό διάστημα το σύνολο των διασυνδεδεμένων συσκευών ξεπέρασε το συνολικό πληθυσμό της γης.
Στα επόμενα χρόνια, μετά το 2009, το IoT άρχισε να κάνει περισσότερο αισθητή την παρουσία του στις ζωές μας. Μπορούμε πλέον μέσα από διαφορετικά apps στο κινητό μας να ανεβάσουμε τις τέντες μας όταν πιάσει ξαφνικός αέρας, να ανάψουμε το καλοριφέρ του εξοχικού πριν φτάσουμε εκεί, να ρυθμίσουμε το φωτισμό του σπιτιού μας ή ακόμα και να στείλουμε την παραγγελία μας στο super market όπως μας την προτείνει το ψυγείο μας. Επίσης, έχει δημιουργηθεί γύρω από το IoT μία από τις περισσότερο υποσχόμενες βιομηχανίες στον πλανήτη. Καλά μέχρι εδώ, από εδώ και πέρα όμως τι; Ποιες είναι οι προβλέψεις για το μέλλον του Διαδικτύου των Πραγμάτων, όπως έχει καθιερωθεί να το λέμε στα ελληνικά;
Σύμφωνα με το YEC, το ΙοΤ Institute και το Forbes, το Διαδίκτυο των Πραγμάτων αναμένεται να εξελιχθεί κάπως έτσι στο άμεσο μέλλον:
Μετάβαση σε κάθετες εφαρμογές
Θερμοστάτες οικιακών συστημάτων, επεξεργαστές συναγερμών, έξυπνα αυτοκίνητα, συσκευές κουζίνας, ιατρικά μηχανήματα, θέσεις parking, κέντρα ελέγχου φωτισμού, αυτοκίνητα χωρίς οδηγό κλπ αναμένεται να γεφυρωθούν και να ελέγχονται με μία εφαρμογή. Έτσι θα προσφερθεί ακόμα μεγαλύτερη αξία στο χρήστη.
Ολοκληρωμένη εκπαίδευση μηχανών
Οι μηχανές όχι μόνο μαθαίνουν αλλά επικοινωνούν μεταξύ τους και έχουν πρόσβαση σε μία τεράστια κοινή βάση δεδομένων. Έτσι μαθαίνουν πιο γρήγορα και αποκτούν σφαιρική γνώση.
Διασύνδεση των αγορών / Κίνδυνος φούσκας
Διαφορετικές αγορές αναγκάζονται να συνεργαστούν και να ανταλλάξουν τεχνογνωσία και συστήματα προκειμένου να συμμετάσχουν στις κάθετες εφαρμογές. Έντονη ανταλλαγή και προσαρμογή εργαλείων. Επέκταση επιχειρήσεων σε νέες αγορές. Ανάγκη για συγκεκριμένα και σταθερά επιχειρηματικά μοντέλα ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της φούσκας.
Και άλλη ανάλυση
Μεγαλύτεροι όγκοι δεδομένων, ακόμα περισσότερο εξατομικευμένα δεδομένα, ευκολότερη χαρτογράφηση των αλλαγών προσωπικών προτιμήσεων, πολύ συχνότερη τροφοδότηση των παραγωγών & εμπόρων καταναλωτικών και διαρκών προϊόντων, πιο στοχευμένο one-to-one marketing.
Προσοχή στην ασφάλεια
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανάπτυξη του IoT ήταν πάντα τα κενά ασφάλειας που εντοπίζονταν στις εφαρμογές και τα αντίστοιχα συστήματα. Το Blockchain θα μπορούσε να είναι η λύση για ανταλλαγή δεδομένων με περισσότερη ασφάλεια και εμπιστοσύνη και μεγαλύτερες ταχύτητες.
Έλλειψη ταλέντου
Σύμφωνα με έρευνα του TEKsystems, από τις εταιρείες που εμπλέκονται με κάποιο τρόπο στην αλυσίδα αξίας του στο IoT, δυσκολεύεται το 45% να βρει στελέχη ψηφιακής ασφάλειας και το 30% ειδικούς στο ψηφιακό marketing. Όσο μεγαλώνει ο κλάδος τόσο θα εκλείπουν οι εξειδικευμένοι εργαζόμενοι.
Το Internet of Things είναι η επόμενη πίστα αυτοματισμού κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας και αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα αρκετά πολύπλοκο και αυτόνομο σύστημα. Ένα σύστημα που ήδη ξεπερνάει το ατομικό επίπεδο και αγγίζει ευαίσθητα σημεία τα οποία ίσως χρειάζεται να εξετασθούν και ρυθμιστούν συλλογικά.
